اثربخشی خاطره پردازی گروهی بر شادکامی و امید به زندگی سالمندان

جمعیت سالمندان به طور یکنواختی رو به افزایش است. بحث پیرامون سالمندی و راه های کاهش مسائل و مشکلاتی که این دوره با آن مواجهه است یکی از بحث­های متداول در جوامع امروزی می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خاطره­پردازی گروهی بر شادکامی و امید به زندگی سالمندان شهر تهران انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل بود.جامعه­ی آماری پژوهش شامل افراد 60 سال به بالای شهر تهران می­شد. نمونه­ا ی به حجم 30 سالمند واجد شرایط به شیوه­ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفری قرار گرفتند. پرسش­نامه های شادکامی آکسفورد (آرگایل و لو، 1989) و امید به زندگی میلر (میلر و پاورز، 1988) برای جمع آوری داده ها استفاده گردید. برنامه­ی خاطره­پردازی گروهی بر روی گروه آزمایش در 8 جلسه اجرا و پس از مداخله­ی درمانی مجدداً پرسش­نامه­ها بر روی هر دو گروه اجرا شد. در نهایت پس­آزمون از گروه آزمایش و کنترل گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنف و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که خاطره­پردازی گروهی باعث افزایش شادکامی و امید به زندگی سالمندان گروه آزمایش شده است. با توجه به نتایج این پژوهش پیشنهاد می­شود که متصدیان نظام سلامت با معرفی و آموزش روش خاطره­پردازی به خانواده­ها، مشاوران و مددکاران شاغل در مراکز نگهداری افراد سالمند، گامی در جهت افزایش شادکامی و امید به زندگی سالمندان بردارند.